Je bent niet alleen... ​
"Om iets los te laten moet je het eerst vasthouden"
​
​
Het verlies van een kind gaat tegen de natuur in.
Bij het overlijden van een volwassene is er een leven geleefd, zijn er herinneringen gemaakt.
Bij het overlijden van een baby ligt dit anders.
Er zijn geen of slechts enkele herinneringen, vaak alleen van de zwangerschap. Ouders nemen afscheid van hun toekomstdroom.
​
Als een levend kind geboren wordt, heten ouders het welkom.
Ze zijn trots en blij, ze kijken, voelen, staren en laten hun kindje zien aan familie en vrienden.
Als een kindje levenloos ter wereld komt, of kort na de geboorte overlijdt, zijn ouders vaak net zo trots.
Mijn missie is om, naast ruimte voor het verdriet, ouders ook de warmte, trots en liefde te laten ervaren bij de geboorte van hun kind.